Çocukuluğunu ve gençliğini 90'lı yıllarda geçirenler için tanıdık bir isim olabilir Umay Umay...
Türkiye şartlarında 1997 yılı için oldukjça radikal ve yenilikçi bir albüme imza atan Umay Umy'ın albümünden klip parçasını burada paylaşmak istiyorum..
Oldukça depresif bir müzik ve karamsar sözlere sahip parça oldukça etkileyici.. 13 sene önce ülkemiz standartlarında yapıldığını düşünürsek alkışı hak etmiyor değil...
Yine terketmem gereken bir mekan
boşaltmam gereken duygular
ve
yine gidiyordum ben
Ben bir kaybedendim
Hep sevilen
İlginç olan
ama
Hep terkedilendim
Bir kaybedendim ben
Yalnızlığa alışık olmam gerekirdi
İnsanları umursamamam
sadece içki yanımda oldu bugüne kadar
Bir kaybeden
gitmesi gerektiği anı bilir ve ardına bakmadan
giderdi
Öyle yaptım
Hayatın beni nereye savuracağını
bilmeden
gidiyorum şimdi
Yeni bir macera
Zorlu ve değişik bir hayat
Bu sefer hangi hikayeleri
dinleyeceğim
onu bilmiyorum
nereye gittiğini
bilmeden
yeni bir oluşuma gidiyordum artık
Hesap yapmadım hiç
Bundan sonra da yapmamalıydım
Uzun yollar
boş içki şişeleri
sürekli içilen lanet sigara
Sokakta bir kaybeden ya da berduş
görünce sakın korkmayın
Onun da mutlak bir hikayesi vardır
Doğruları ve yanlışları da
Ben çok berduşlar gördüm
Kaybedenler tanıdım
Tahmin etmeyeceğiniz
sohbetler dönüyordu aralarında
Ama
Şişe her zaman olurdu
olmalıydı da
O olmadan bu boktan hayat çekilmiyordu doğrusu
Şimdi ben gidiyorum
nereye gittiğini bilmeden
Yanımda şişe ve sigara paketi olacaklar bunu biliyorum
Onlar da bazen olmayabiliyorlar
Genç insanlara bi tavsiye
kendinizi yalnızlığa alıştırın
Çünkü
bir gün mutlaka yalnız olduğunuz durumlar olacak
ya da
gerçekten yalnız kalacaksınız
En iyi dostum
Pansiyon farelerinin marş müziği eşliğinde
sürüklerken
mukavva bavulumu
ya çok sıcak olurdu hava
ya da dondurucu soğuk
ve hatunlar
dolar savaşçılarına aşıktılar
ve ben eyalet eyalet
dolanıyordum mukavva bavulumla
Teksas,Arizona,Louisiana,Georgia
Florida,Güney California...
Yemiştim kafayı
iptaldim
aşikar olanla yüzleşemiyor
kirli şişelerin üstünde
cin içip
alkole alıştırıyordum
tahta kurularını
intihar planları yapıyor ve
çuvallıyordum,
üçüncü sınıf işlere girip
çıkmaya başladım ve
umursamayan ve benden daha zeki
birilerinin paramparça ettiği
hedeflerdi sanki
saatler
Tanrı'ya gidemezdim
beni kurtarması için
ama Tanrım ne biçim
devirdim şişeleri
hiçliğin nehrine akan
yüzlerce
şişe
ve içkinin kötülükleri üstüne
dilediğinizi söyleyebilirsiniz
ama onsuz hayata katlanamazdım
sıçan gözlü ustabaşlarına
tatil ve sigorta
ile yetinen
işçilere
köleliklerinin farkında
olmadan
kendilerini şanslı sayan
adamların
esaretine
şişe
sadece şişe
ve şişeler sayesinde
katlanabildim
her şeye
gün boyunca
tekrar odama döneceğim
geceyi düşlerdim
ayakkabılar çıkartılmış
karanlıkta
yatağa uzanılmış
şişenin kapağını açıp
o ilk yudumu almak
kokuşmuşluğu
çürümüşlüğü
üstümden atarak
bir sigara yakar,
duvarlara ve ayışığına
aşık,
bu pis oyunu içime çektikten sonra
uzağa üfler
ve şişeye uzanırdım
gene
zayıf değil
ama güçlü:
sıkı bir yudum alıp
şişeyi yere bırakarak
herkesin
olasılıkları
altetme
yöntemi
farklıdır.
Charles Bukowski,Bana Aşkını Getir,Parantez yayınları
sayfa:176
